Wednesday, September 04, 2013

Hotel Bazar


We met with Zbyszek for the weekly meeting and he told me they opened a restaurant and café in the old Hotel Bazar building on the corner by Plac Wolności. He said before and after WWII it was the best and most famous restaurant in Poznań until if finally closed down. He was there a few days ago and said they made the best Danish pastries. We agreed to meet next week in that place to check it out.

 The hotel, which was modern for its time and was simultaneously the center of Poles' economic and social life in Poznań, opened its doors in 1841. This was during the period of the partitions when this area of Poland was under Prussian occupation. The hotel was the site of patriotic ceremonies, speeches, concerts and balls. During the 1948 Spring of Nations it served as the headquarters of the National Committee during an attempted uprising. Later, in December 1918, it was the location at which the Greater Poland (Wielkopolskie) uprising began. 

During the siege of Poznan in 1945 the hotel, like much of the center of Poznan, was gutted. It was rebuilt, as seen in the 1985 photo and the contemporary side view of the Bazar building. No longer a hotel it housed offices.


 1945

1985
 
On December 26, 1918 year, Paderewski. the famed pianist and great statesman who had influenced Woodrow Wilson in the formulation of his 13 points, made Poznań the first stop of his reentry, after many years, into Poland. From a window of the Hotel Bazar he spoke to a huge patriotic throng which gathered to welcome him.

The following day, while preparations were underway for a banquet honoring Paderewski, shots fired at the Hotel from a German counter-demonstration. The fire was returned and the incident proved the spark that ignited a popular uprising against the German authorities and, over the following two months, led to the territory of Wielkopolska becoming part of the renascent Polish state. In this, the uprising was unique, for it was the only one of the many the Polish freedom fighters attempted during the 123 year long period of partitions that achieved its goal.
 
Spotkaliśmy się z Zbyszkiem na cotygodniowym spotkaniu i on powiedział mi, że otwarta została restauracja i kawiarnia w starym budynku hotelu Bazar na rogu przy Placu Wolności . Powiedział, że przed i po II wojnie światowej była to najlepsza i najbardziej znana restauracja w Poznaniu, aż do czasu jej zamknięcia. Był tam kilka dni temu i powiedział, że robią tam najlepsze duńskie wypieki . Umówiliśmy się w przyszłym tygodniu w tym miejscu, aby to sprawdzić .

Hotel, nowoczesny jak na swoje czasy, który był jednocześnie centrum życia gospodarczego i społecznego  Polaków w Poznaniu, otworzył swoje podwoje w 1841 roku. To było w okresie zaborów, kiedy to obszar Polski znalazł się pod okupacją pruską . Hotel był miejscem uroczystości patriotycznych, przemówień, koncertów i bali. Podczas Wiosny Ludów w 1848 r. służył jako siedziba Komitetu Narodowego podczas próby powstania. Później, w grudniu 1918 roku, było to miejsce, w którym wybuchło Powstanie Wielkopolskie.

Podczas oblężenia Poznania w 1945 roku hotel  tak samo jak większość centrum Poznania, został zniszczony. Odbudowano go, jak widać na fotografii z 1985 i współczesnym widokiem na bok budynku Bazaru. Hotel więcej nie mieścił biur .

26 grudnia 1918 roku, Paderewski, słynny pianista i wielki mąż stanu, który wpłynął na  Woodrowa Wilsona podczas formułowania przez niego swoich 13 punktów, wybrał Poznań jako pierwszy przystanek po powrocie po wielu latach do Polski. Z okna hotelu Bazar przemówił do ogromnego tłumu zgromadzonego, by go powitać .

Następnego dnia, gdy trwały przygotowania do bankietu ku czci Paderewskiego, w hotelu padły strzały ze strony niemieckich przeciwników. Strona polska odpowiedziała tym samym a incydent okazał się iskrą, która rozpaliła ludowe powstanie przeciwko władzom niemieckim. Powstanie ciągu następnych dwóch miesięcy doprowadziło do powrotu części terytorium Wielkopolski do odradzającego się państwa polskiego. W tym znaczeniu Powstanie było wyjątkowe, bo była to jedyna walka w ciągu długich 123 lat zaborów, kiedy polscy bojownicy o wolność osiągnęli swój cel.


No comments:

Post a Comment